दिव्या आणि सूरज, तसं लग्नाला चार वर्षे होऊन बऱ्यापैकी मुरलेलं जोडपं. फॅमिली प्लॅनिंगमुळे अजून कोणाची एन्ट्री झाली नव्हती घरी. पाच वर्षानंतर फॅमिली वाढवायचा दोघांचाही विचार होता.
दोघेही चांगल्या मोठ्या कंपनीत. सध्या मात्र दोघांचंही वर्क फ्रॉम होम सुरू होतं. दिव्याकडे घरचं काम करून ऑफिसचं काम असलं तरी बऱ्यापैकी वेळ उरतच होता.
कामाचा ताण वाटला की रिलॅक्स व्हायला ती सोशल मिडियावर फिरून यायची. वेगवेगळे ग्रुप होतेच जॉइन केलेले, सतत तिथे काही ना काहीतरी इंटेरेस्टिंग चालू असायचंच.
हल्ली मात्र तिच्या एका आवडत्या ग्रुपवर बायका सतत नवऱ्याबद्दल तक्रारी करत होत्या. रोज एकतरी बाई असायचीच जी नवऱ्याच्या अफेअरबद्दल मन मोकळं करायची आणि आता काय करावं यासाठी मैत्रिणींची मदत मागायची.
कधी कधी दिव्याही त्यावर आपलं मत मांडायची. पण जवळपास रोज त्यावर विचार करून दिव्याच्या मनात किंचितसा संशय सूरजबद्दलही येऊ लागला.
पहिल्यांदा आला तेव्हा; काय हे काहीही येतं मनात, म्हणून हसून झटकून लावला.
पण सारखं सारखं त्या कम्प्लेंट करणाऱ्या बायकांच्या मनाचा विचार करता करता तिलाही, कशावरून आपला नवरा असा नसेल असं वाटू लागलच!! आणि असं वाटू लागताच, तिचं अंग अंग शहारलं गेलं. जोशही शिरला अंगात.
तसंही त्यांच्या लाईफ मध्ये सध्या एक्साइटिंग असं काहीच घडत नव्हतं. दिवसभर आपली एकमेकांची तोंड बघत बसायची, प्रेम करून करून तरी किती करणार??
तशी ती बोअर झालेली रोजच्या रुटीनला. तिला वाटलं, चला शोधुया याचं काही आहे का, क्यूँ न इसके प्यारका इंतेहा लिया जाये?
तसा साधा भोळा वाटतो आपल्याला, पण खरंच असेल कशावरून??
ठरलं, आता त्याला फक्त शक की निगहोंसेही बघायचं……!!
तसाही कोणावर डोळे मिटून भरोसा ठेवायचा जमाना राहिलाच नाहीये, मग तो स्वतःचा लाडका नवरा का असेना!!
त्याच दिवशी रात्री तिने सूरज झोपल्यावर त्याचा मोबाईल चेक केला, हल्ली सगळे राज मोबाईलमधेच छुपलेले असतात ना!!
सगळं सगळं धुंडाळलं मोबाईल मधलं, सगळीकडचे मेसेजेस चेक केले, सगळी सोशल अकाऊंट्स पाहिली. खटकावं असं काssही म्हणजे काहीच सापडलं नाही. फेसबुक मध्ये तर जवळपास पंधरा ललनांच्या फ्रेंड रिक्वेस्ट लोळत पडल्या होत्या.
सगळा छडा लावण्याच्या नादात रात्रीचे दोन वाजले, पण काही हातात लागलं नाही. नाराजीने ती झोपून गेली.
मात्र स्वप्नात तिने त्याला रंगेहाथ पकडलंच. त्याचे दोन्ही दंड पकडून त्याला ती म्हणत होती, बोलो आखिर क्या कमी थी मुझमे, जो इस चुडैल के लिये तुमने मुझे, मुssझे धोखा दिया??
स्वप्नात चुडैल तरी कोण बनावी, तिची नवी शेजारीण जी काही महिन्यांपूर्वी लग्न होऊन आली होती. दिसायला जरा हिच्यापेक्षा सुंदर होती. तिला मनात उगाच वाटायचं, सूरजलाही आवडत असेल का ही??
आणि तिच आली ट्रँगल पूर्ण करायला स्वप्नात……..
जाग आली तसं तिला धस्स् झालं, सूरज बाजूला नव्हता. दोन मिनिटं आपण स्वप्नात आहोत की प्रत्यक्षात हेच तिला कळलं नाही.
ती सूरजला शोधायला गेली, सूरज घरात कुठेच नव्हता. तिला वाटलं, स्वप्न खरं ठरलं की काय?
हा तिच्याकडे…….शीs, काहीही काय मनात येतंय, एक्साईटमेंट आणि भीती दोन्हीही एकत्रच अनुभवत होती ती!!
थोड्या वेळाने सूरज लॅच उघडून आत आला, तशी ती एकदम त्याच्या अंगावर धावून गेली, आणि म्हणाली खरं सांग कुठे गेला होतास??
अगं अशी काय करतेस, रोज तर जातो ना मी दुध आणायला?? आज अचानक काय झालं तुला, सूरज चक्रावलाच.
काही नाही माझ्या स्वप्नात तू कुठेतरी हरवला होतास रे म्हणून जरा बावरले मी, दिव्याने स्वतःला सावरून घेतलं.
एक्साईटमेंटने भीतीवर मात केली, आणि पुन्हा तिच्या डोक्यात खेळ सुरू झाला.
तिला कळेना, असं नेमकं करावं तरी काय म्हणजे याची एखादी भानगड बाहेर निघेल??
तो ब्रेकफास्ट करत होता, आणि ती त्याचा चेहरा काही वेगळं बोलतोय का बघत होती. तिला कधी नव्हे ते गप्प बघून सूरज म्हणलाही काय ग आज पकवत नाहीस ती? सगळ्या स्टोरी संपल्या का? माझ्या घशाखाली घास उतरेना झालाय एवढ्या भयाण शांततेत………
दिव्या मनात म्हणाली, तुझीच स्टोरी तयार करतीये, नाही तुझी एकेक लफडी बाहेर काढली तर बघ.
हा विचार आला तसं खुदकन् हसूही आलं दिव्याला, काय चाललंय हे आपलं??
ऑफिसचं काम करताना पण मनात तेच चालू होतं तिच्या, कसं? कसं पकडायचं याला?
आणि पकडल्यावर ?? पकडल्यावर काय करायचं, खाsडकन् एक ठेवून द्यायची का??
तिला ती दिसलीही ठेऊन देताना, आणि तेव्हढ्यातल्या तेवढ्यात स्वतःवर गर्वही मेहसुस झाला.
हं, पण या थ्रिलिंग पार्टसाठी त्याचं काहीतरी काळंबेरं हाती लागायला पाहिजे ना??
पुढे दोन दिवस दिव्याने अगदी झपाटल्यासारखा घरातला कोपरा न् कोपरा धुंडाळून काढला, नावालासुद्धा सबूत सापडला नाही.
त्याला कुठला फोन आला रे आला, की ती कानात प्राण आणून ऐकायचा प्रयत्न करायची, लाडात त्याच्या जवळ जायची, पण छे……कुठ्ठे-कुठ्ठेच काही हाती लागत नव्हतं.
खाsडकन ठेवून द्यायचं थ्रिल काही आपल्याला अनुभवता येणार नाही, या विचारानेच तिचं मन मात्र राहून राहून तुटत होतं.
ह्याs असा कधी नवरा असतो का कुणाचा??
आणि असून असून माझाच असायला हवा होता का??
इतकुशी अगदी इतकुशीही रंजकता नसावी लाईफमध्ये?
मलाही मैत्रिणींना विचारायला कित्ती आवडलं असतं, काय करू नि कसं करू? ती खाsडकन् तर मी वाजवून दिलीच असती, नो डाऊट. पण अख्खा मॅटर हँडल कसा करायचा यावर चर्चासत्र घ्यायला मज्जा आली असती यार मला!!
जाऊ दे, माझंच बॅडलक. पण आता मला माझी खदखद मैत्रिणींसमोर मांडायला हवी. त्या दिलासा देतील, तेव्हा कुठे या खचलेल्या मनाला जरा आधार मिळेल, असं म्हणत दिव्याने फेबुवर जाऊन आपल्या आवडत्या ग्रुपवर टाकलं;
सांगायला अतिशय वाईट वाटतय मैत्रिणींनो, पण माझ्या नवऱ्याचं तसलं काहीच नाही, पराकोटीचे प्रयत्न करूनही त्याला कलंकित ठरविण्यास मला अपयश मिळालं. अतिशय जड अंत:करणाने का होईना पण मला त्याला क्लिनचिट देणं भाग पडलं.
खाsडकन् वाजवयाची होती, ते ही स्वप्न चक्काचूर झालं.
ज्या कोणी माझ्याशी रिलेट करू शकत असतील, त्यांनी कमेंट करून सांत्वनपर दोन शब्द लिहिल्यास या दुःखी जीवास जरा बरं वाटेल………
आणखी काही लिहिणं आता शक्य नाही, मनात खोल खोल खड्डा पडलाय, तो कधी भरून येईल, ते फक्त देवच जाणे……….!!
एवढी बोअरिंग लाईफ कुण्या वैऱ्याच्याही नशिबी येऊ नये कधी, पदरी पडलंss आणि पवित्र झालंss म्हणत मी आपली रेटिन आता कसं-बसं……..!!!
You all just pray for me………..😜
(Fantasy आहे हा ही………तशीच घ्यावी. सिरीयस नका होऊ कोणी😀)
©️ स्नेहल अखिला अन्वित